düyun

See also: duyun

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دیون (düyun), from Arabic دُيُون (duyūn), plural of دَيْن (dayn).

Pronunciation

• IPA^(key): [dyjuːn]
• Hyphenation: dü‧yun

Noun

düyun (definite accusative düyunu)

1. plural of deyn; debts

   Synonym: borçlar

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “düyun”, in Nişanyan Sözlük