Etymology[edit]
Inherited from Proto-Slavic *dǫběti.
Pronunciation[edit]
dębieć impf (perfective zdębieć)
- (intransitive, colloquial) to be poleaxed, to be struck dumb
Conjugation[edit]
Conjugation of dębieć impf
|
dębieć
|
dębieję
|
dębiejemy
|
dębiejesz
|
dębiejecie
|
dębieje
|
dębieją
|
dębieje się
|
dębiałem, -(e)m dębiał
|
dębiałam, -(e)m dębiała
|
dębiałom, -(e)m dębiało
|
dębieliśmy, -(e)śmy dębieli
|
dębiałyśmy, -(e)śmy dębiały
|
dębiałeś, -(e)ś dębiał
|
dębiałaś, -(e)ś dębiała
|
dębiałoś, -(e)ś dębiało
|
dębieliście, -(e)ście dębieli
|
dębiałyście, -(e)ście dębiały
|
dębiał
|
dębiała
|
dębiało
|
dębieli
|
dębiały
|
dębiano
|
będę dębiał, będę dębieć
|
będę dębiała, będę dębieć
|
będę dębiało, będę dębieć
|
będziemy dębieli, będziemy dębieć
|
będziemy dębiały, będziemy dębieć
|
będziesz dębiał, będziesz dębieć
|
będziesz dębiała, będziesz dębieć
|
będziesz dębiało, będziesz dębieć
|
będziecie dębieli, będziecie dębieć
|
będziecie dębiały, będziecie dębieć
|
będzie dębiał, będzie dębieć
|
będzie dębiała, będzie dębieć
|
będzie dębiało, będzie dębieć
|
będą dębieli, będą dębieć
|
będą dębiały, będą dębieć
|
będzie dębieć się
|
dębiałbym, bym dębiał
|
dębiałabym, bym dębiała
|
dębiałobym, bym dębiało
|
dębielibyśmy, byśmy dębieli
|
dębiałybyśmy, byśmy dębiały
|
dębiałbyś, byś dębiał
|
dębiałabyś, byś dębiała
|
dębiałobyś, byś dębiało
|
dębielibyście, byście dębieli
|
dębiałybyście, byście dębiały
|
dębiałby, by dębiał
|
dębiałaby, by dębiała
|
dębiałoby, by dębiało
|
dębieliby, by dębieli
|
dębiałyby, by dębiały
|
dębiano by
|
niech dębieję
|
dębiejmy
|
dębiej
|
dębiejcie
|
niech dębieje
|
niech dębieją
|
dębiejący
|
dębiejąca
|
dębiejące
|
dębiejący
|
dębiejące
|
dębiejąc
|
dębienie
|
Further reading[edit]
- dębieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dębieć in Polish dictionaries at PWN