decentia
Jump to navigation
Jump to search
Interlingua[edit]
Noun[edit]
decentia (plural decentias)
Latin[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /deˈken.ti.a/, [d̪ɛˈkɛn̪t̪iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /deˈt͡ʃen.t͡si.a/, [d̪eˈt͡ʃɛnt̪͡s̪iä]
Noun[edit]
decentia f (genitive decentiae); first declension
Declension[edit]
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | decentia | decentiae |
Genitive | decentiae | decentiārum |
Dative | decentiae | decentiīs |
Accusative | decentiam | decentiās |
Ablative | decentiā | decentiīs |
Vocative | decentia | decentiae |
Descendants[edit]
- Catalan: decència
- French: décence
- Galician: decencia
- Italian: decenza
- Occitan: decéncia
- Portuguese: decência
- Romanian: decență
- Spanish: decencia
Participle[edit]
decentia
References[edit]
- “decentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “decentia”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- decentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.