discontinuaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future active participle of discontinuō.
Participle
[edit]discontinuātūrus (feminine discontinuātūra, neuter discontinuātūrum); first/second-declension participle
- about to disunite, discontinue
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | discontinuātūrus | discontinuātūra | discontinuātūrum | discontinuātūrī | discontinuātūrae | discontinuātūra | |
Genitive | discontinuātūrī | discontinuātūrae | discontinuātūrī | discontinuātūrōrum | discontinuātūrārum | discontinuātūrōrum | |
Dative | discontinuātūrō | discontinuātūrō | discontinuātūrīs | ||||
Accusative | discontinuātūrum | discontinuātūram | discontinuātūrum | discontinuātūrōs | discontinuātūrās | discontinuātūra | |
Ablative | discontinuātūrō | discontinuātūrā | discontinuātūrō | discontinuātūrīs | |||
Vocative | discontinuātūre | discontinuātūra | discontinuātūrum | discontinuātūrī | discontinuātūrae | discontinuātūra |