dokładka
Jump to navigation
Jump to search
See also: dokładką
Polish[edit]
Etymology[edit]
From dokładać + -ka. First attested in the 16th century.[1]
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /dɔˈkwat.ka/
- (Middle Polish) IPA(key): /dɔˈkɫat.ka/, /dɔˈkɫɒt.ka/
Audio: (file) - Rhymes: -atka
- Syllabification: do‧kład‧ka
Noun[edit]
dokładka f
- (chiefly colloquial) seconds, second helping
- Synonym: repeta
- (obsolete) addition, supplement, complement
Declension[edit]
Declension of dokładka
Derived terms[edit]
adverb
Related terms[edit]
adjectives
adverb
nouns
verbs
References[edit]
Further reading[edit]
- dokładka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dokładka in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “dokładka”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “dokładka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “dokładka”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 493
- dokładka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego