dopełniacz

Polish

Etymology

From dopełniać (“to complement, complete, execute (a task)”) +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈpɛw.ɲat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛwɲat͡ʂ
• Syllabification: do‧peł‧niacz

Noun

dopełniacz m inan

1. (grammar) genitive
2. (immunology) complement

   Synonym: aleksyna

Declension

Declension of dopełniacz

	singular	plural
nominative	dopełniacz	dopełniacze
genitive	dopełniacza	dopełniaczy
dative	dopełniaczowi	dopełniaczom
accusative	dopełniacz	dopełniacze
instrumental	dopełniaczem	dopełniaczami
locative	dopełniaczu	dopełniaczach
vocative	dopełniaczu	dopełniacze

Related terms

• dopełniać
• dopełnić

 

Further reading

• dopełniacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dopełniacz in Polish dictionaries at PWN