driehoekig

Dutch

Etymology

From driehoek +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌdriˈɦu.kəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: drie‧hoe‧kig

Adjective

driehoekig (comparative driehoekiger, superlative driehoekigst)

1. triangular

Inflection

Declension of driehoekig
uninflected	driehoekig
inflected	driehoekige
comparative	driehoekiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		driehoekig	driehoekiger	het driehoekigst het driehoekigste
indefinite	m./f. sing.	driehoekige	driehoekigere	driehoekigste
	n. sing.	driehoekig	driehoekiger	driehoekigste
	plural	driehoekige	driehoekigere	driehoekigste
definite		driehoekige	driehoekigere	driehoekigste
partitive		driehoekigs	driehoekigers	—

Derived terms

• driehoekigheid