duitenkliever

Dutch

Etymology

Compound of duit +‎ -en- +‎ klieven +‎ -er.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdœy̯.tə(n)ˌkli.vər/
• Hyphenation: dui‧ten‧klie‧ver

Noun

duitenkliever m (plural duitenklievers)

1. (Belgium) A scrooge, a miser, a niggard.

   Synonyms: geldwolf, vrek

   Mijn schoonbroer is altijd al een duitenkliever geweest.

   My brother-in-law has always been a skinflint.