dziany

Polish

Etymology

From dziać +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑa.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -anɨ
• Syllabification: dzia‧ny

Participle

dziany (passive adjectival)

1. passive adjectival participle of dziać

Declension

Declension of dziany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dziany		dziana	dziane	dziani	dziane
genitive	dzianego		dzianej	dzianego	dzianych
dative	dzianemu		dzianej	dzianemu	dzianym
accusative	dzianego	dziany	dzianą	dziane	dzianych	dziane
instrumental	dzianym		dzianą	dzianym	dzianymi
locative	dzianym		dzianej	dzianym	dzianych

Adjective

dziany (not comparable, no derived adverb)

1. knitted
2. (colloquial) loaded, rich, wealthy

Declension

Declension of dziany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dziany		dziana	dziane	dziani	dziane
genitive	dzianego		dzianej	dzianego	dzianych
dative	dzianemu		dzianej	dzianemu	dzianym
accusative	dzianego	dziany	dzianą	dziane	dzianych	dziane
instrumental	dzianym		dzianą	dzianym	dzianymi
locative	dzianym		dzianej	dzianym	dzianych

Further reading

• dziany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziany in Polish dictionaries at PWN