edykt

Polish

Etymology

From Latin edictum.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɛ.dɨkt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛdɨkt
• Syllabification: e‧dykt

Noun

edykt m inan

1. edict (process or art of imparting knowledge, skill and judgment)

   Synonyms: obwieszczenie, rozporządzenie, dekret

Declension

Declension of edykt

	singular	plural
nominative	edykt	edykty
genitive	edyktu	edyktów
dative	edyktowi	edyktom
accusative	edykt	edykty
instrumental	edyktem	edyktami
locative	edykcie	edyktach
vocative	edykcie	edykty

Further reading

• edykt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• edykt in Polish dictionaries at PWN