eenzijdig

Dutch

Etymology

From een +‎ zijde +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌeːnˈzɛi̯.dəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: een‧zij‧dig

Adjective

eenzijdig (comparative eenzijdiger, superlative eenzijdigst)

1. having just one side, one-sided
2. involving only one party, unilateral
3. biased, unfair
4. monotonous, dull

Inflection

Declension of eenzijdig
uninflected	eenzijdig
inflected	eenzijdige
comparative	eenzijdiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		eenzijdig	eenzijdiger	het eenzijdigst het eenzijdigste
indefinite	m./f. sing.	eenzijdige	eenzijdigere	eenzijdigste
	n. sing.	eenzijdig	eenzijdiger	eenzijdigste
	plural	eenzijdige	eenzijdigere	eenzijdigste
definite		eenzijdige	eenzijdigere	eenzijdigste
partitive		eenzijdigs	eenzijdigers	—

Derived terms

• eenzijdigheid

Related terms

• onzijdig