finaĉi

Esperanto

Etymology

From fini (“to end”) +‎ -aĉ-.

Pronunciation

• IPA^(key): [finˈat͡ʃi]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʃi
• Hyphenation: fin‧aĉ‧i

Verb

finaĉi (present finaĉas, past finaĉis, future finaĉos, conditional finaĉus, volitive finaĉu)

1. (transitive) to end badly

Conjugation

Conjugation of finaĉi present past future singular plural singular plural singular plural tense finaĉas finaĉis finaĉos active participle finaĉanta finaĉantaj finaĉinta finaĉintaj finaĉonta finaĉontaj acc. finaĉantan finaĉantajn finaĉintan finaĉintajn finaĉontan finaĉontajn passive participle finaĉata finaĉataj finaĉita finaĉitaj finaĉota finaĉotaj acc. finaĉatan finaĉatajn finaĉitan finaĉitajn finaĉotan finaĉotajn nominal active participle finaĉanto finaĉantoj finaĉinto finaĉintoj finaĉonto finaĉontoj acc. finaĉanton finaĉantojn finaĉinton finaĉintojn finaĉonton finaĉontojn nominal passive participle finaĉato finaĉatoj finaĉito finaĉitoj finaĉoto finaĉotoj acc. finaĉaton finaĉatojn finaĉiton finaĉitojn finaĉoton finaĉotojn adverbial active participle finaĉante finaĉinte finaĉonte adverbial passive participle finaĉate finaĉite finaĉote infinitive finaĉi imperative finaĉu conditional finaĉus