gęgała

See also: gegala, gęgałą, and Gęgała

Polish

Etymology

From gęgać +‎ -ała.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡɛŋˈɡa.wa/
• Rhymes: -awa
• Syllabification: gę‧ga‧ła

Noun

gęgała m pers

1. one who speaks unintelligibly or inanely; a jabberer

Declension

Declension of gęgała

	singular	plural
nominative	gęgała	gęgałowie
genitive	gęgały	gęgałów
dative	gęgale	gęgałom
accusative	gęgałę	gęgałów
instrumental	gęgałą	gęgałami
locative	gęgale	gęgałach
vocative	gęgało	gęgałowie

Verb

gęgała

1. third-person singular feminine past of gęgać

Further reading

• gęgała in Polish dictionaries at PWN