gomoły

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) First attested in 1473. Cognate with Russian комо́лый (komólyj).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɡɔmɔɫɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /ɡɔmɔɫɨ/

Adjective

[edit]

gomoły

  1. (attested in Masovia) hornless (without horns)
    Antonym: rogaty
    • 1950 [1473], Władysław Kuraszkiewicz, Adam Wolff, editors, Zapiski i roty polskie XV-XVI wieku z ksiąg sądowych ziemi warszawskiej, number 1401, Warsaw:
      Yako Andrzey, oczecz nassch, nye wzyąl... gymyenya russayączego, zytha y bidla rogathego y gomolego
      [Jako Andrzej, ociec nasz, nie wziął... jimienia ruszającego, żyta i bydła rogatego i gomołego]
[edit]
nouns

Descendants

[edit]
  • Polish: (obsolete) gomoły

References

[edit]

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish gomoły. Cognate with Kashubian gòmòłi.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

gomoły (not comparable, derived adverb gomoło)

  1. (obsolete) blunt, non-pointed
    Synonyms: niespiczasty, tępokończasty
  2. (obsolete) effeminate, feminine, sleek
    Synonyms: gładki, niewieści, zniewieściały
  3. (Middle Polish) hornless (without horns)
    Synonym: bezrogi

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
nouns

Further reading

[edit]