granicznik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology

[edit]

From granica +‎ -nik.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɡraˈɲit͡ʂ.ɲik/
  • Rhymes: -it͡ʂɲik
  • Syllabification: gra‧nicz‧nik

Noun

[edit]

granicznik m inan

  1. boundary marker
  2. border patrol guard
  3. lichen of genus Lobaria[1]

Declension

[edit]
Declension of granicznik
singular plural
nominative granicznik graniczniki
genitive granicznika graniczników
dative granicznikowi granicznikom
accusative granicznik graniczniki
instrumental granicznikiem granicznikami
locative graniczniku granicznikach
vocative graniczniku graniczniki

References

[edit]
  1. ^ Drugie Życie Drzewa‎[1], 2004

Further reading

[edit]
  • granicznik in Polish dictionaries at PWN
  • granicznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=granicznik&oldid=75612232"