hjarna

See also: hjärna

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈçartna/
• Rhymes: -artna

Etymology 1

Verb

hjarna (weak verb, third-person singular past indicative hjarnaði, supine hjarnað)

1. (intransitive, with preposition við) to recover, to recuperate

Conjugation

hjarna — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hjarna
supine (sagnbót)		hjarnað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hjarnandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hjarna	við hjörnum	present (nútíð)	ég hjarni	við hjörnum
	þú hjarnar	þið hjarnið		þú hjarnir	þið hjarnið
	hann, hún, það hjarnar	þeir, þær, þau hjarna		hann, hún, það hjarni	þeir, þær, þau hjarni
past (þátíð)	ég hjarnaði	við hjörnuðum	past (þátíð)	ég hjarnaði	við hjörnuðum
	þú hjarnaðir	þið hjörnuðuð		þú hjarnaðir	þið hjörnuðuð
	hann, hún, það hjarnaði	þeir, þær, þau hjörnuðu		hann, hún, það hjarnaði	þeir, þær, þau hjörnuðu
imperative (boðháttur)	hjarna (þú)	hjarnið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hjarnaðu	hjarniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hjarnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hjarnaður	hjörnuð	hjarnað		hjarnaðir	hjarnaðar	hjörnuð
accusative (þolfall)	hjarnaðan	hjarnaða	hjarnað		hjarnaða	hjarnaðar	hjörnuð
dative (þágufall)	hjörnuðum	hjarnaðri	hjörnuðu		hjörnuðum	hjörnuðum	hjörnuðum
genitive (eignarfall)	hjarnaðs	hjarnaðrar	hjarnaðs		hjarnaðra	hjarnaðra	hjarnaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hjarnaði	hjarnaða	hjarnaða		hjörnuðu	hjörnuðu	hjörnuðu
accusative (þolfall)	hjarnaða	hjörnuðu	hjarnaða		hjörnuðu	hjörnuðu	hjörnuðu
dative (þágufall)	hjarnaða	hjörnuðu	hjarnaða		hjörnuðu	hjörnuðu	hjörnuðu
genitive (eignarfall)	hjarnaða	hjörnuðu	hjarnaða		hjörnuðu	hjörnuðu	hjörnuðu

Etymology 2

Noun

hjarna

1. indefinite accusative singular of hjarni
2. indefinite dative singular of hjarni
3. indefinite genitive singular of hjarni
4. indefinite accusative plural of hjarni
5. indefinite genitive plural of hjarni

Old Norse

Noun

hjarna

1. inflection of hjarni:
   1. accusative singular/plural
   2. dative/genitive singular
   3. genitive plural