inflicturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of īnflīgō.
Participle[edit]
īnflīctūrus (feminine īnflīctūra, neuter īnflīctūrum); first/second-declension participle
- about to inflict
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | īnflīctūrus | īnflīctūra | īnflīctūrum | īnflīctūrī | īnflīctūrae | īnflīctūra | |
Genitive | īnflīctūrī | īnflīctūrae | īnflīctūrī | īnflīctūrōrum | īnflīctūrārum | īnflīctūrōrum | |
Dative | īnflīctūrō | īnflīctūrō | īnflīctūrīs | ||||
Accusative | īnflīctūrum | īnflīctūram | īnflīctūrum | īnflīctūrōs | īnflīctūrās | īnflīctūra | |
Ablative | īnflīctūrō | īnflīctūrā | īnflīctūrō | īnflīctūrīs | |||
Vocative | īnflīctūre | īnflīctūra | īnflīctūrum | īnflīctūrī | īnflīctūrae | īnflīctūra |