inquisiturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of inquīrō.
Participle[edit]
inquīsītūrus (feminine inquīsītūra, neuter inquīsītūrum); first/second-declension participle
- about to investigate or examine
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inquīsītūrus | inquīsītūra | inquīsītūrum | inquīsītūrī | inquīsītūrae | inquīsītūra | |
Genitive | inquīsītūrī | inquīsītūrae | inquīsītūrī | inquīsītūrōrum | inquīsītūrārum | inquīsītūrōrum | |
Dative | inquīsītūrō | inquīsītūrō | inquīsītūrīs | ||||
Accusative | inquīsītūrum | inquīsītūram | inquīsītūrum | inquīsītūrōs | inquīsītūrās | inquīsītūra | |
Ablative | inquīsītūrō | inquīsītūrā | inquīsītūrō | inquīsītūrīs | |||
Vocative | inquīsītūre | inquīsītūra | inquīsītūrum | inquīsītūrī | inquīsītūrae | inquīsītūra |