insciens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From in- +‎ sciēns.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

īnsciēns (genitive īnscientis); third-declension one-termination adjective

  1. unknowing
  2. ignorant, stupid
  3. (adjective equivalent to an adverb) ignorantly, unknowingly

Declension

[edit]

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsciēns īnscientēs īnscientia
Genitive īnscientis īnscientium
Dative īnscientī īnscientibus
Accusative īnscientem īnsciēns īnscientēs īnscientia
Ablative īnscientī īnscientibus
Vocative īnsciēns īnscientēs īnscientia

Derived terms

[edit]
[edit]

Descendants

[edit]
  • Portuguese: insciente

References

[edit]
  • insciens”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • insciens”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • insciens in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.