intrigeren
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Pronunciation[edit]
Audio: (file)
Verb[edit]
intrigeren
- To intrigue.
Inflection[edit]
Conjugation of intrigeren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | intrigeren | |||
past singular | intrigeerde | |||
past participle | geïntrigeerd | |||
infinitive | intrigeren | |||
gerund | intrigeren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | intrigeer | intrigeerde | ||
2nd person sing. (jij) | intrigeert | intrigeerde | ||
2nd person sing. (u) | intrigeert | intrigeerde | ||
2nd person sing. (gij) | intrigeert | intrigeerde | ||
3rd person singular | intrigeert | intrigeerde | ||
plural | intrigeren | intrigeerden | ||
subjunctive sing.1 | intrigere | intrigeerde | ||
subjunctive plur.1 | intrigeren | intrigeerden | ||
imperative sing. | intrigeer | |||
imperative plur.1 | intrigeert | |||
participles | intrigerend | geïntrigeerd | ||
1) Archaic. |