irretiturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future active participle of irrētiō.
Participle
[edit]irrētītūrus (feminine irrētītūra, neuter irrētītūrum); first/second-declension participle
- about to entangle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | irrētītūrus | irrētītūra | irrētītūrum | irrētītūrī | irrētītūrae | irrētītūra | |
Genitive | irrētītūrī | irrētītūrae | irrētītūrī | irrētītūrōrum | irrētītūrārum | irrētītūrōrum | |
Dative | irrētītūrō | irrētītūrō | irrētītūrīs | ||||
Accusative | irrētītūrum | irrētītūram | irrētītūrum | irrētītūrōs | irrētītūrās | irrētītūra | |
Ablative | irrētītūrō | irrētītūrā | irrētītūrō | irrētītūrīs | |||
Vocative | irrētītūre | irrētītūra | irrētītūrum | irrētītūrī | irrētītūrae | irrētītūra |