irreverentia
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From irreverēns + -ia.
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /ir.re.u̯eˈren.ti.a/, [ɪrːeu̯ɛˈrɛn̪t̪iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ir.re.veˈren.t͡si.a/, [irːeveˈrɛnt̪͡s̪iä]
Noun[edit]
irreverentia f (genitive irreverentiae); first declension
Declension[edit]
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | irreverentia | irreverentiae |
Genitive | irreverentiae | irreverentiārum |
Dative | irreverentiae | irreverentiīs |
Accusative | irreverentiam | irreverentiās |
Ablative | irreverentiā | irreverentiīs |
Vocative | irreverentia | irreverentiae |
Descendants[edit]
- Catalan: irreverència
- French: irrévérence
- Galician: irreverencia
- Italian: irriverenza
- Portuguese: irreverência
- Romanian: ireverență
- Spanish: irreverencia
Adjective[edit]
irreverentia
References[edit]
- “irreverentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- irreverentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.