járna

See also: jarna and járná

Hungarian

Etymology

jár +‎ -na (personal suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈjaːrnɒ]
• Hyphenation: jár‧na

Verb

járna

1. third-person singular conditional present indefinite of jár

Icelandic

Etymology

From járn (“iron”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈjaurtna/

  Rhymes: -aurtna

• IPA^(key): /ˈjautna/

  Rhymes: -autna

Verb

járna (weak verb, third-person singular past indicative járnaði, supine járnað)

1. (transitive, governs the accusative) to shoe a horse, to put horseshoes on

   Nonni járnaði hestinn í gær.

   Nonni shod the horse yesterday.

Conjugation

járna — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að járna
supine (sagnbót)		járnað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		járnandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég járna	við járnum	present (nútíð)	ég járni	við járnum
	þú járnar	þið járnið		þú járnir	þið járnið
	hann, hún, það járnar	þeir, þær, þau járna		hann, hún, það járni	þeir, þær, þau járni
past (þátíð)	ég járnaði	við járnuðum	past (þátíð)	ég járnaði	við járnuðum
	þú járnaðir	þið járnuðuð		þú járnaðir	þið járnuðuð
	hann, hún, það járnaði	þeir, þær, þau járnuðu		hann, hún, það járnaði	þeir, þær, þau járnuðu
imperative (boðháttur)	járna (þú)	járnið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	járnaðu	járniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

járnast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að járnast
supine (sagnbót)		járnast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		járnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég járnast	við járnumst	present (nútíð)	ég járnist	við járnumst
	þú járnast	þið járnist		þú járnist	þið járnist
	hann, hún, það járnast	þeir, þær, þau járnast		hann, hún, það járnist	þeir, þær, þau járnist
past (þátíð)	ég járnaðist	við járnuðumst	past (þátíð)	ég járnaðist	við járnuðumst
	þú járnaðist	þið járnuðust		þú járnaðist	þið járnuðust
	hann, hún, það járnaðist	þeir, þær, þau járnuðust		hann, hún, það járnaðist	þeir, þær, þau járnuðust
imperative (boðháttur)	járnast (þú)	járnist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	járnastu	járnisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

járnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	járnaður	járnuð	járnað		járnaðir	járnaðar	járnuð
accusative (þolfall)	járnaðan	járnaða	járnað		járnaða	járnaðar	járnuð
dative (þágufall)	járnuðum	járnaðri	járnuðu		járnuðum	járnuðum	járnuðum
genitive (eignarfall)	járnaðs	járnaðrar	járnaðs		járnaðra	járnaðra	járnaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	járnaði	járnaða	járnaða		járnuðu	járnuðu	járnuðu
accusative (þolfall)	járnaða	járnuðu	járnaða		járnuðu	járnuðu	járnuðu
dative (þágufall)	járnaða	járnuðu	járnaða		járnuðu	járnuðu	járnuðu
genitive (eignarfall)	járnaða	járnuðu	járnaða		járnuðu	járnuðu	járnuðu

See also

• skeifa

Noun

járna

1. indefinite genitive plural of járn