jeugd

Dutch

Etymology

From Middle Dutch joghet, juegt, from Old Dutch juginde, jugethe, from Proto-Germanic *jugunþiz, from earlier *juwunþi.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈjøːxt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: jeugd
• Rhymes: -øːxt

Noun

jeugd f (uncountable)

1. youth
   1. young age, early stage of life
   2. state or quality of being young
   3. young people

Derived terms

• hangjeugd
• jeugdbende
• jeugdcriminaliteit
• jeugddetentie
• jeugddroom
• jeugdgevangenis
• jeugdherberg
• jeugdig
• jeugdopleiding
• jeugdsoos
• jeugdtrauma
• jeugdvereniging
• jeugdvriend
• jeugdzonde

 

Related terms

• kindertijd