kiirthatatlan

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

From kiirt +‎ -hatatlan.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈkiirthɒtɒtlɒn]
  • Hyphenation: ki‧irt‧ha‧tat‧lan
  • Rhymes: -ɒn
This entry needs an audio pronunciation. If you are a native speaker with a microphone, please record this word. The recorded pronunciation will appear here when it's ready.

Adjective[edit]

kiirthatatlan (not generally comparable, comparative kiirthatatlanabb, superlative legkiirthatatlanabb)

  1. ineradicable, inexterminable, inextirpable

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative kiirthatatlan kiirthatatlanok
accusative kiirthatatlant kiirthatatlanokat
dative kiirthatatlannak kiirthatatlanoknak
instrumental kiirthatatlannal kiirthatatlanokkal
causal-final kiirthatatlanért kiirthatatlanokért
translative kiirthatatlanná kiirthatatlanokká
terminative kiirthatatlanig kiirthatatlanokig
essive-formal kiirthatatlanként kiirthatatlanokként
essive-modal kiirthatatlanul
inessive kiirthatatlanban kiirthatatlanokban
superessive kiirthatatlanon kiirthatatlanokon
adessive kiirthatatlannál kiirthatatlanoknál
illative kiirthatatlanba kiirthatatlanokba
sublative kiirthatatlanra kiirthatatlanokra
allative kiirthatatlanhoz kiirthatatlanokhoz
elative kiirthatatlanból kiirthatatlanokból
delative kiirthatatlanról kiirthatatlanokról
ablative kiirthatatlantól kiirthatatlanoktól
non-attributive
possessive - singular
kiirthatatlané kiirthatatlanoké
non-attributive
possessive - plural
kiirthatatlanéi kiirthatatlanokéi

Derived terms[edit]