kwoli

Polish

Etymology

Univerbation of ku +‎ woli, derived from Old Polish k woli.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkfɔ.li/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈkfɔ.li/
• Rhymes: -ɔli
• Syllabification: kwo‧li

Preposition

kwoli

1. Obsolete form of gwoli.

Further reading

• kwoli in Polish dictionaries at PWN
• Renata Bronikowska (08.03.2013) “KWOLI”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Bańkowski, Andrzej (2000) “kwoli”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “kwoli”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “kwoli”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “kwoli”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 668