lić

See also: LIC, Lic, lic, líc, lîç, Lic., lic., and -lic

Old Polish

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /lʲit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /lʲit͡ɕ/

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

lić f

1. (attested in Lesser Poland, Sieradz) billow, current, torrent

   Synonyms: prąd, przewał, wał, zapaść

   • 1887 [Fifteenth century], Wacław Ubogi z Brodni, edited by Lucjan Malinowski, Modlitwy Wacława. Zabytek języka polskiego z wieku XV odkryty i skopjowany przez Aleksandra Przezdzieckiego wydał i objaśnił Lucyjan Malinowski‎^[1], Krakow, Brodnia, page 124b:

     Podzwigly rzeky licz swoiø (elevaverunt flumina fluctus suos Psal 92, 3)

     [Podźwigły rzeki lić swoję (elevaverunt flumina fluctus suos Psal 92, 3)]

Etymology 2

From li +‎ -ć.

Conjunction

lić

1. (emphatic) Introduces a conditional clause; if
   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 101:

     Povyemlycz annunciavero (si adnuntiavero tibi, nunquid non interficies me? Jer 38, 15)

     [Powiemlić annunciavero (si adnuntiavero tibi, nunquid non interficies me? Jer 38, 15)]

2. (emphatic) interrogative particle: introduces a yes-no question; whether
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[2], page 756:

     Vybyerzczye vy mazov lepsych a mocznyeyschych dvanasczye, dayczyez ym dzyerzecz choragvye. Tedy vyącz vzre[ly], schylyąlycz szye samy od szyebye

     [Wybierzcie wy mężow lepszych a mocniejszych dwanaście i dajcież im dzierżeć chorągwie, tedy więc uźremy, schyląlić sie samy od siebie]

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “lić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN