masculinitas
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From masculīnus + -tās.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /mas.kuˈliː.ni.taːs/, [mäs̠kʊˈlʲiːnɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mas.kuˈli.ni.tas/, [mäskuˈliːnit̪äs]
Noun[edit]
masculīnitās f (genitive masculīnitātis); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | masculīnitās | masculīnitātēs |
Genitive | masculīnitātis | masculīnitātum |
Dative | masculīnitātī | masculīnitātibus |
Accusative | masculīnitātem | masculīnitātēs |
Ablative | masculīnitāte | masculīnitātibus |
Vocative | masculīnitās | masculīnitātēs |
Descendants[edit]
- → English: masculinity
- → German: Maskulinität
- → Italian: mascolinità
- → Portuguese: masculinidade
- → Spanish: masculinidad
References[edit]
- R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “masculinitas”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources[1], London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, →OCLC
- masculinitas in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)