masztelarz

Polish

Etymology

Borrowed from Czech marštal, from the compound of German Mähre and German Stall.

Pronunciation

• IPA^(key): /maʂˈtɛ.laʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlaʂ
• Syllabification: masz‧te‧larz

Noun

masztelarz m pers

1. Alternative form of masztalerz (“currier, equerry”)

Declension

Declension of masztelarz

	singular	plural
nominative	masztelarz	masztelarze
genitive	masztelarza	masztelarzy
dative	masztelarzowi	masztelarzom
accusative	masztelarza	masztelarzy
instrumental	masztelarzem	masztelarzami
locative	masztelarzu	masztelarzach
vocative	masztelarzu	masztelarze

Related terms

adjective

• masztalerski

 

nouns

• masztalerstwo
• masztalnia
• masztarnia

 

Further reading

• masztelarz in Polish dictionaries at PWN