melopepo
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek μηλοπέπων (mēlopépōn).
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /meːˈlo.pe.poː/, [meːˈɫ̪ɔpɛpoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /meˈlo.pe.po/, [meˈlɔːpepo]
Noun[edit]
mēlopepō m (genitive mēlopepōnis); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | mēlopepō | mēlopepōnēs |
Genitive | mēlopepōnis | mēlopepōnum |
Dative | mēlopepōnī | mēlopepōnibus |
Accusative | mēlopepōnem | mēlopepōnēs |
Ablative | mēlopepōne | mēlopepōnibus |
Vocative | mēlopepō | mēlopepōnēs |
Related terms[edit]
Descendants[edit]
- ⇒ Late Latin: mēlō
- → Irish: mealbhacán
References[edit]
- “melopepo” in Lewis & Short, A Latin Dictionary