miserabilis

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From miserārī, miseror +‎ -bilis.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

miserābilis (neuter miserābile, comparative miserābilior); third-declension two-termination adjective

  1. pitiable, miserable, deplorable, lamentable, wretched, sad, pitiful, pathetic

Declension

[edit]

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative miserābilis miserābile miserābilēs miserābilia
Genitive miserābilis miserābilium
Dative miserābilī miserābilibus
Accusative miserābilem miserābile miserābilēs
miserābilīs
miserābilia
Ablative miserābilī miserābilibus
Vocative miserābilis miserābile miserābilēs miserābilia

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]

References

[edit]
  • miserabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • miserabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • miserabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.