mittaamaton

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈmitːɑːmɑton/, [ˈmit̪ːɑ̝ːˌmɑ̝t̪o̞n]
  • Rhymes: -ɑton
  • Syllabification(key): mit‧taa‧ma‧ton

Adjective[edit]

mittaamaton (not comparable)

  1. immeasurable

Declension[edit]

Inflection of mittaamaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative mittaamaton mittaamattomat
genitive mittaamattoman mittaamattomien
partitive mittaamatonta mittaamattomia
illative mittaamattomaan mittaamattomiin
singular plural
nominative mittaamaton mittaamattomat
accusative nom. mittaamaton mittaamattomat
gen. mittaamattoman
genitive mittaamattoman mittaamattomien
mittaamatontenrare
partitive mittaamatonta mittaamattomia
inessive mittaamattomassa mittaamattomissa
elative mittaamattomasta mittaamattomista
illative mittaamattomaan mittaamattomiin
adessive mittaamattomalla mittaamattomilla
ablative mittaamattomalta mittaamattomilta
allative mittaamattomalle mittaamattomille
essive mittaamattomana mittaamattomina
translative mittaamattomaksi mittaamattomiksi
abessive mittaamattomatta mittaamattomitta
instructive mittaamattomin
comitative mittaamattomine
Possessive forms of mittaamaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative mittaamattomani mittaamattomani
accusative nom. mittaamattomani mittaamattomani
gen. mittaamattomani
genitive mittaamattomani mittaamattomieni
mittaamatontenirare
partitive mittaamatontani mittaamattomiani
inessive mittaamattomassani mittaamattomissani
elative mittaamattomastani mittaamattomistani
illative mittaamattomaani mittaamattomiini
adessive mittaamattomallani mittaamattomillani
ablative mittaamattomaltani mittaamattomiltani
allative mittaamattomalleni mittaamattomilleni
essive mittaamattomanani mittaamattominani
translative mittaamattomakseni mittaamattomikseni
abessive mittaamattomattani mittaamattomittani
instructive
comitative mittaamattomineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative mittaamattomasi mittaamattomasi
accusative nom. mittaamattomasi mittaamattomasi
gen. mittaamattomasi
genitive mittaamattomasi mittaamattomiesi
mittaamatontesirare
partitive mittaamatontasi mittaamattomiasi
inessive mittaamattomassasi mittaamattomissasi
elative mittaamattomastasi mittaamattomistasi
illative mittaamattomaasi mittaamattomiisi
adessive mittaamattomallasi mittaamattomillasi
ablative mittaamattomaltasi mittaamattomiltasi
allative mittaamattomallesi mittaamattomillesi
essive mittaamattomanasi mittaamattominasi
translative mittaamattomaksesi mittaamattomiksesi
abessive mittaamattomattasi mittaamattomittasi
instructive
comitative mittaamattominesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative mittaamattomamme mittaamattomamme
accusative nom. mittaamattomamme mittaamattomamme
gen. mittaamattomamme
genitive mittaamattomamme mittaamattomiemme
mittaamatontemmerare
partitive mittaamatontamme mittaamattomiamme
inessive mittaamattomassamme mittaamattomissamme
elative mittaamattomastamme mittaamattomistamme
illative mittaamattomaamme mittaamattomiimme
adessive mittaamattomallamme mittaamattomillamme
ablative mittaamattomaltamme mittaamattomiltamme
allative mittaamattomallemme mittaamattomillemme
essive mittaamattomanamme mittaamattominamme
translative mittaamattomaksemme mittaamattomiksemme
abessive mittaamattomattamme mittaamattomittamme
instructive
comitative mittaamattominemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative mittaamattomanne mittaamattomanne
accusative nom. mittaamattomanne mittaamattomanne
gen. mittaamattomanne
genitive mittaamattomanne mittaamattomienne
mittaamatontennerare
partitive mittaamatontanne mittaamattomianne
inessive mittaamattomassanne mittaamattomissanne
elative mittaamattomastanne mittaamattomistanne
illative mittaamattomaanne mittaamattomiinne
adessive mittaamattomallanne mittaamattomillanne
ablative mittaamattomaltanne mittaamattomiltanne
allative mittaamattomallenne mittaamattomillenne
essive mittaamattomananne mittaamattominanne
translative mittaamattomaksenne mittaamattomiksenne
abessive mittaamattomattanne mittaamattomittanne
instructive
comitative mittaamattominenne
third-person possessor
singular plural
nominative mittaamattomansa mittaamattomansa
accusative nom. mittaamattomansa mittaamattomansa
gen. mittaamattomansa
genitive mittaamattomansa mittaamattomiensa
mittaamatontensarare
partitive mittaamatontaan
mittaamatontansa
mittaamattomiaan
mittaamattomiansa
inessive mittaamattomassaan
mittaamattomassansa
mittaamattomissaan
mittaamattomissansa
elative mittaamattomastaan
mittaamattomastansa
mittaamattomistaan
mittaamattomistansa
illative mittaamattomaansa mittaamattomiinsa
adessive mittaamattomallaan
mittaamattomallansa
mittaamattomillaan
mittaamattomillansa
ablative mittaamattomaltaan
mittaamattomaltansa
mittaamattomiltaan
mittaamattomiltansa
allative mittaamattomalleen
mittaamattomallensa
mittaamattomilleen
mittaamattomillensa
essive mittaamattomanaan
mittaamattomanansa
mittaamattominaan
mittaamattominansa
translative mittaamattomakseen
mittaamattomaksensa
mittaamattomikseen
mittaamattomiksensa
abessive mittaamattomattaan
mittaamattomattansa
mittaamattomittaan
mittaamattomittansa
instructive
comitative mittaamattomineen
mittaamattominensa

Derived terms[edit]

Participle[edit]

mittaamaton

  1. negative participle of mitata

Further reading[edit]