munkáid

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

munka +‎ -id (possessive suffix)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈmuŋkaːjid]
  • Hyphenation: mun‧ká‧id

Noun

[edit]

munkáid

  1. second-person singular multiple-possession possessive of munka

Declension

[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative munkáid
accusative munkáidat
dative munkáidnak
instrumental munkáiddal
causal-final munkáidért
translative munkáiddá
terminative munkáidig
essive-formal munkáidként
essive-modal munkáidul
inessive munkáidban
superessive munkáidon
adessive munkáidnál
illative munkáidba
sublative munkáidra
allative munkáidhoz
elative munkáidból
delative munkáidról
ablative munkáidtól
non-attributive
possessive - singular
munkáidé
non-attributive
possessive - plural
munkáidéi