naprawiacz

Polish

Etymology

From naprawiać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈpra.vjat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -avjat͡ʂ
• Syllabification: na‧pra‧wiacz

Noun

naprawiacz m pers

1. repairer, mender
2. reformer

   Synonym: reformator

Declension

Declension of naprawiacz

	singular	plural
nominative	naprawiacz	naprawiacze
genitive	naprawiacza	naprawiaczów/naprawiaczy
dative	naprawiaczowi	naprawiaczom
accusative	naprawiacza	naprawiaczów/naprawiaczy
instrumental	naprawiaczem	naprawiaczami
locative	naprawiaczu	naprawiaczach
vocative	naprawiaczu	naprawiacze

Further reading

• naprawiacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• naprawiacz in Polish dictionaries at PWN