następca

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From nastąpić +‎ -ca.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /naˈstɛmp.t͡sa/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛmpt͡sa
  • Syllabification: na‧stęp‧ca

Noun[edit]

następca m pers (female equivalent następczyni)

  1. successor
    Antonym: poprzednik
  2. heir

Declension[edit]

Related terms[edit]

adjective
adverb
verbs

Further reading[edit]

  • następca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • następca in Polish dictionaries at PWN