nowicjusz

Polish

Etymology

Borrowed from Latin novīcius.

Pronunciation

• IPA^(key): /nɔˈvit͡s.juʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sjuʂ
• Syllabification: no‧wic‧jusz

Noun

nowicjusz m pers (female equivalent nowicjuszka)

1. layman, rookie

   Synonym: żółtodziób

2. (religion) novice (new member of a religious order)

   Synonym: probant

Declension

Declension of nowicjusz

	singular	plural
nominative	nowicjusz	nowicjusze
genitive	nowicjusza	nowicjuszy
dative	nowicjuszowi	nowicjuszom
accusative	nowicjusza	nowicjuszy
instrumental	nowicjuszem	nowicjuszami
locative	nowicjuszu	nowicjuszach
vocative	nowicjuszu	nowicjusze

Derived terms

adjective

• nowicjuszowski

 

nouns

• nowicjat
• nowicjuszostwo

 

Further reading

• nowicjusz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nowicjusz in Polish dictionaries at PWN