nudność

Polish

Etymology

From nudny +‎ -ość. First attested in 1617.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈnud.nɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -udnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: nud‧ność

Noun

nudność f

1. boringness
2. (obsolete) boredom

   Synonym: nuda

Declension

Declension of nudność

	singular	plural
nominative	nudność	nudności
genitive	nudności	nudności
dative	nudności	nudnościom
accusative	nudność	nudności
instrumental	nudnością	nudnościami
locative	nudności	nudnościach
vocative	nudności	nudności

Derived terms

noun

• nudności

 

Further reading

• nudność in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nudność”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “nudność”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nudność”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 424