obostrzyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish obostrzyć. By surface analysis, ob- +‎ ostry +‎ -yć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

obostrzyć pf (imperfective obostrzać)

  1. (transitive, law) to tighten up

Conjugation

[edit]
Conjugation of obostrzyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obostrzyć
future tense 1st obostrzę obostrzymy
2nd obostrzysz obostrzycie
3rd obostrzy obostrzą
impersonal obostrzy się
past tense 1st obostrzyłem,
-(e)m obostrzył
obostrzyłam,
-(e)m obostrzyła
obostrzyłom,
-(e)m obostrzyło
obostrzyliśmy,
-(e)śmy obostrzyli
obostrzyłyśmy,
-(e)śmy obostrzyły
2nd obostrzyłeś,
-(e)ś obostrzył
obostrzyłaś,
-(e)ś obostrzyła
obostrzyłoś,
-(e)ś obostrzyło
obostrzyliście,
-(e)ście obostrzyli
obostrzyłyście,
-(e)ście obostrzyły
3rd obostrzył obostrzyła obostrzyło obostrzyli obostrzyły
impersonal obostrzono
conditional 1st obostrzyłbym,
bym obostrzył
obostrzyłabym,
bym obostrzyła
obostrzyłobym,
bym obostrzyło
obostrzylibyśmy,
byśmy obostrzyli
obostrzyłybyśmy,
byśmy obostrzyły
2nd obostrzyłbyś,
byś obostrzył
obostrzyłabyś,
byś obostrzyła
obostrzyłobyś,
byś obostrzyło
obostrzylibyście,
byście obostrzyli
obostrzyłybyście,
byście obostrzyły
3rd obostrzyłby,
by obostrzył
obostrzyłaby,
by obostrzyła
obostrzyłoby,
by obostrzyło
obostrzyliby,
by obostrzyli
obostrzyłyby,
by obostrzyły
impersonal obostrzono by
imperative 1st niech obostrzę obostrzmy
2nd obostrz obostrzcie
3rd niech obostrzy niech obostrzą
passive adjectival participle obostrzony obostrzona obostrzone obostrzeni obostrzone
anterior adverbial participle obostrzywszy
verbal noun obostrzenie

Derived terms

[edit]
noun
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • obostrzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obostrzyć in Polish dictionaries at PWN