odkryć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From od- +‎ kryć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈɔt.krɨt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔtkrɨt͡ɕ
  • Syllabification: od‧kryć

Verb[edit]

odkryć pf (imperfective odkrywać)

  1. (transitive) to discover, to find
  2. (transitive) to uncover
    Antonym: zakryć
  3. (reflexive with się) to become visible

Conjugation[edit]

Conjugation of odkryć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odkryć
future tense 1st odkryję odkryjemy
2nd odkryjesz odkryjecie
3rd odkryje odkryją
impersonal odkryje się
past tense 1st odkryłem,
-(e)m odkrył
odkryłam,
-(e)m odkryła
odkryłom,
-(e)m odkryło
odkryliśmy,
-(e)śmy odkryli
odkryłyśmy,
-(e)śmy odkryły
2nd odkryłeś,
-(e)ś odkrył
odkryłaś,
-(e)ś odkryła
odkryłoś,
-(e)ś odkryło
odkryliście,
-(e)ście odkryli
odkryłyście,
-(e)ście odkryły
3rd odkrył odkryła odkryło odkryli odkryły
impersonal odkryto
conditional 1st odkryłbym,
bym odkrył
odkryłabym,
bym odkryła
odkryłobym,
bym odkryło
odkrylibyśmy,
byśmy odkryli
odkryłybyśmy,
byśmy odkryły
2nd odkryłbyś,
byś odkrył
odkryłabyś,
byś odkryła
odkryłobyś,
byś odkryło
odkrylibyście,
byście odkryli
odkryłybyście,
byście odkryły
3rd odkryłby,
by odkrył
odkryłaby,
by odkryła
odkryłoby,
by odkryło
odkryliby,
by odkryli
odkryłyby,
by odkryły
impersonal odkryto by
imperative 1st niech odkryję odkryjmy
2nd odkryj odkryjcie
3rd niech odkryje niech odkryją
passive adjectival participle odkryty odkryta odkryte odkryci odkryte
anterior adverbial participle odkrywszy
verbal noun odkrycie

Derived terms[edit]

verbs

Further reading[edit]

  • odkryć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odkryć in Polish dictionaries at PWN