okaleczenie

Polish

Etymology

From okaleczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.ka.lɛˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: o‧ka‧le‧cze‧nie

Noun

okaleczenie n

1. verbal noun of okaleczyć
2. mayhem (maiming of a person by depriving him of the use of any of his limbs which are necessary for defense or protection)

Declension

Declension of okaleczenie

	singular	plural
nominative	okaleczenie	okaleczenia
genitive	okaleczenia	okaleczeń
dative	okaleczeniu	okaleczeniom
accusative	okaleczenie	okaleczenia
instrumental	okaleczeniem	okaleczeniami
locative	okaleczeniu	okaleczeniach
vocative	okaleczenie	okaleczenia

Related terms

verbs

• okaleczać
• okaleczyć

 

Further reading

• okaleczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• okaleczenie in Polish dictionaries at PWN