onberispelijk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From on- +‎ berispelijk.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Adjective

[edit]

onberispelijk (comparative onberispelijker, superlative onberispelijkst)

  1. irreprovable
    Antonym: berispelijk
    Zijn gedrag is onberispelijk.His behaviour is irreprovable.

Inflection

[edit]
Declension of onberispelijk
uninflected onberispelijk
inflected onberispelijke
comparative onberispelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial onberispelijk onberispelijker het onberispelijkst
het onberispelijkste
indefinite m./f. sing. onberispelijke onberispelijkere onberispelijkste
n. sing. onberispelijk onberispelijker onberispelijkste
plural onberispelijke onberispelijkere onberispelijkste
definite onberispelijke onberispelijkere onberispelijkste
partitive onberispelijks onberispelijkers

Adverb

[edit]

onberispelijk

  1. irreprovably