onbetekenend
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From on- + betekenend, present participle of betekenen (“to mean, signify”).
Pronunciation[edit]
Audio: (file)
Adjective[edit]
onbetekenend (comparative onbetekenender, superlative onbetekenendst)
- insignificant
- Synonym: onbeduidend
Inflection[edit]
Declension of onbetekenend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | onbetekenend | |||
inflected | onbetekenende | |||
comparative | onbetekenender | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | onbetekenend | onbetekenender | het onbetekenendst het onbetekenendste | |
indefinite | m./f. sing. | onbetekenende | onbetekenendere | onbetekenendste |
n. sing. | onbetekenend | onbetekenender | onbetekenendste | |
plural | onbetekenende | onbetekenendere | onbetekenendste | |
definite | onbetekenende | onbetekenendere | onbetekenendste | |
partitive | onbetekenends | onbetekenenders | — |