onderschragen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From onder- + schragen (“to support”).
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
onderschragen
- (transitive) to support (underneath)
Inflection[edit]
Conjugation of onderschragen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | onderschragen | |||
past singular | onderschraagde | |||
past participle | onderschraagd | |||
infinitive | onderschragen | |||
gerund | onderschragen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | onderschraag | onderschraagde | ||
2nd person sing. (jij) | onderschraagt | onderschraagde | ||
2nd person sing. (u) | onderschraagt | onderschraagde | ||
2nd person sing. (gij) | onderschraagt | onderschraagde | ||
3rd person singular | onderschraagt | onderschraagde | ||
plural | onderschragen | onderschraagden | ||
subjunctive sing.1 | onderschrage | onderschraagde | ||
subjunctive plur.1 | onderschragen | onderschraagden | ||
imperative sing. | onderschraag | |||
imperative plur.1 | onderschraagt | |||
participles | onderschragend | onderschraagd | ||
1) Archaic. |