ongebreideld
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From on- + gebreideld, past participle of breidelen (“to bridle”).
Pronunciation[edit]
Audio: (file)
Adjective[edit]
ongebreideld (comparative ongebreidelder, superlative ongebreideldst)
Inflection[edit]
Declension of ongebreideld | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | ongebreideld | |||
inflected | ongebreidelde | |||
comparative | ongebreidelder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | ongebreideld | ongebreidelder | het ongebreideldst het ongebreideldste | |
indefinite | m./f. sing. | ongebreidelde | ongebreideldere | ongebreideldste |
n. sing. | ongebreideld | ongebreidelder | ongebreideldste | |
plural | ongebreidelde | ongebreideldere | ongebreideldste | |
definite | ongebreidelde | ongebreideldere | ongebreideldste | |
partitive | ongebreidelds | ongebreidelders | — |