ontegenzeggelijk

Dutch

Alternative forms

• ontegenzeglijk

Etymology

From on- +‎ tegenzeggelijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.teː.ɣə(n)ˈzɛ.ɣə.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧te‧gen‧zeg‧ge‧lijk

Adjective

ontegenzeggelijk (comparative ontegenzeggelijker, superlative ontegenzeggelijkst)

1. indisputable, undeniable, incontrovertible [from early 18th c.]

Inflection

Declension of ontegenzeggelijk
uninflected	ontegenzeggelijk
inflected	ontegenzeggelijke
comparative	ontegenzeggelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		ontegenzeggelijk	ontegenzeggelijker	het ontegenzeggelijkst het ontegenzeggelijkste
indefinite	m./f. sing.	ontegenzeggelijke	ontegenzeggelijkere	ontegenzeggelijkste
	n. sing.	ontegenzeggelijk	ontegenzeggelijker	ontegenzeggelijkste
	plural	ontegenzeggelijke	ontegenzeggelijkere	ontegenzeggelijkste
definite		ontegenzeggelijke	ontegenzeggelijkere	ontegenzeggelijkste
partitive		ontegenzeggelijks	ontegenzeggelijkers	—

Derived terms

• ontegenzeggelijkheid

Descendants

• Afrikaans: onteenseglik