onverbeterlijk

Dutch

Etymology

on- (“un-”) +‎ verbeteren (“to correct”) +‎ -lijk (“-ly, -able”)

Pronunciation

• Audio

  (file)

Adjective

onverbeterlijk (comparative onverbeterlijker, superlative onverbeterlijkst)

1. incorrigible
2. irreparable, not mendable
3. unsurpassable, beyond improvement

Inflection

Declension of onverbeterlijk
uninflected	onverbeterlijk
inflected	onverbeterlijke
comparative	onverbeterlijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onverbeterlijk	onverbeterlijker	het onverbeterlijkst het onverbeterlijkste
indefinite	m./f. sing.	onverbeterlijke	onverbeterlijkere	onverbeterlijkste
	n. sing.	onverbeterlijk	onverbeterlijker	onverbeterlijkste
	plural	onverbeterlijke	onverbeterlijkere	onverbeterlijkste
definite		onverbeterlijke	onverbeterlijkere	onverbeterlijkste
partitive		onverbeterlijks	onverbeterlijkers	—

Synonyms

• (irreparable) onherstelbaar
• (unsurpassable) onovertroffen

Derived terms

• onverbeterlijkheid