opgebruiken
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
opgebruiken
- to use up
Inflection[edit]
Conjugation of opgebruiken (weak, prefixed, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | opgebruiken | |||
past singular | gebruikte op | |||
past participle | opgebruikt | |||
infinitive | opgebruiken | |||
gerund | opgebruiken n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | gebruik op | gebruikte op | opgebruik | opgebruikte |
2nd person sing. (jij) | gebruikt op | gebruikte op | opgebruikt | opgebruikte |
2nd person sing. (u) | gebruikt op | gebruikte op | opgebruikt | opgebruikte |
2nd person sing. (gij) | gebruikt op | gebruikte op | opgebruikt | opgebruikte |
3rd person singular | gebruikt op | gebruikte op | opgebruikt | opgebruikte |
plural | gebruiken op | gebruikten op | opgebruiken | opgebruikten |
subjunctive sing.1 | gebruike op | gebruikte op | opgebruike | opgebruikte |
subjunctive plur.1 | gebruiken op | gebruikten op | opgebruiken | opgebruikten |
imperative sing. | gebruik op | |||
imperative plur.1 | gebruikt op | |||
participles | opgebruikend | opgebruikt | ||
1) Archaic. |