oprowadzić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From o- +‎ prowadzić.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔ.prɔˈva.d͡ʑit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ad͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: o‧pro‧wa‧dzić

Verb[edit]

oprowadzić pf (imperfective oprowadzać)

  1. (transitive) to guide around, to show round

Conjugation[edit]

Conjugation of oprowadzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oprowadzić
future tense 1st oprowadzę oprowadzimy
2nd oprowadzisz oprowadzicie
3rd oprowadzi oprowadzą
impersonal oprowadzi się
past tense 1st oprowadziłem,
-(e)m oprowadził
oprowadziłam,
-(e)m oprowadziła
oprowadziłom,
-(e)m oprowadziło
oprowadziliśmy,
-(e)śmy oprowadzili
oprowadziłyśmy,
-(e)śmy oprowadziły
2nd oprowadziłeś,
-(e)ś oprowadził
oprowadziłaś,
-(e)ś oprowadziła
oprowadziłoś,
-(e)ś oprowadziło
oprowadziliście,
-(e)ście oprowadzili
oprowadziłyście,
-(e)ście oprowadziły
3rd oprowadził oprowadziła oprowadziło oprowadzili oprowadziły
impersonal oprowadzono
conditional 1st oprowadziłbym,
bym oprowadził
oprowadziłabym,
bym oprowadziła
oprowadziłobym,
bym oprowadziło
oprowadzilibyśmy,
byśmy oprowadzili
oprowadziłybyśmy,
byśmy oprowadziły
2nd oprowadziłbyś,
byś oprowadził
oprowadziłabyś,
byś oprowadziła
oprowadziłobyś,
byś oprowadziło
oprowadzilibyście,
byście oprowadzili
oprowadziłybyście,
byście oprowadziły
3rd oprowadziłby,
by oprowadził
oprowadziłaby,
by oprowadziła
oprowadziłoby,
by oprowadziło
oprowadziliby,
by oprowadzili
oprowadziłyby,
by oprowadziły
impersonal oprowadzono by
imperative 1st niech oprowadzę oprowadźmy
2nd oprowadź oprowadźcie
3rd niech oprowadzi niech oprowadzą
passive adjectival participle oprowadzony oprowadzona oprowadzone oprowadzeni oprowadzone
anterior adverbial participle oprowadziwszy
verbal noun oprowadzenie

Further reading[edit]

  • oprowadzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oprowadzić in Polish dictionaries at PWN