palący

Polish

Etymology

From palić +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /paˈlɔn.t͡sɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: pa‧lą‧cy

Adjective

palący (comparative bardziej palący, superlative najbardziej palący, derived adverb paląco)

1. burning, searing, fiery, hot

   Synonyms: gorący, rozpalony

2. acute, intense, bitter (causing sharp emotional or physical pain)

   Synonyms: dojmujący, przejmujący, gryzący, przeszywający, dotkliwy

3. urgent, pressing

   Synonyms: naglący, pilny

Declension

Declension of palący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	palący		paląca	palące	palący	palące
genitive	palącego		palącej	palącego	palących
dative	palącemu		palącej	palącemu	palącym
accusative	palącego	palący	palącą	palące	palących	palące
instrumental	palącym		palącą	palącym	palącymi
locative	palącym		palącej	palącym	palących

Noun

palący m pers (female equivalent paląca)

1. smoker (person who smokes tobacco habitually)

   Synonym: palacz

Declension

Declension of palący

	singular	plural
nominative	palący	palący
genitive	palącego	palących
dative	palącemu	palącym
accusative	palącego	palących
instrumental	palącym	palącymi
locative	palącym	palących
vocative	palący	palący

Participle

palący (active adjectival)

1. active adjectival participle of palić

Further reading

• palący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• palący in Polish dictionaries at PWN