panaszom

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

panasz +‎ -om (my, possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈpɒnɒsom]
  • Hyphenation: pa‧na‧szom

Noun[edit]

panaszom

  1. first-person singular single-possession possessive of panasz

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative panaszom
accusative panaszomat
dative panaszomnak
instrumental panaszommal
causal-final panaszomért
translative panaszommá
terminative panaszomig
essive-formal panaszomként
essive-modal panaszomul
inessive panaszomban
superessive panaszomon
adessive panaszomnál
illative panaszomba
sublative panaszomra
allative panaszomhoz
elative panaszomból
delative panaszomról
ablative panaszomtól
non-attributive
possessive - singular
panaszomé
non-attributive
possessive - plural
panaszoméi